حضانت به معنای نگهداری و مراقبت و پرستاری و در فرهنگ دهخدا به معنای پرورش دادن کودک آمده است. در اصطلاح حقوقی نیز حضانت به معنای تکلیف شخصی به نگهداری از کودک است. معمولاً در خصوص طفلی که پدر و مادر وی با یکدیگر زندگی می‌کنند اختلافی در این خصوص وجود ندارد. لیکن زمانی که زوجین متارکه نموده یا جدا از هم زندگی می کنند این مسئله که نگهداری از کودک وظیفه و گاها حق چه کسی است اختلاف عمیق و در بعضی موارد پیچیده ای است که در حال حاضر حجم بالایی از پرونده‌های محاکم خانواده را به خود اختصاص داده است . مطابق قانون، حضانت هم حق و هم تکلیف والدین است و لذا شخصی که حضانت طفل به او سپرده شده نمی‌تواند از خود، بی جهت سلب حضانت کند و بایستی تا زمان بلوغ از کودک نگهداری کند در خصوص اینکه مطابق قانون حضانت طفل با چه کسی است یک قاعده ی ابتدایی وجود دارد و مطابق قانون مادر تا سن هفت سالگی و پدر پس از هفت سالگی حق و تکلیف به نگهداری از کودک دارند اما در پاره ای از موارد با توجه به برخی ملاحظات، دادگاه می تواند این اصل ابتدایی را نادیده گرفته و حضانت طفل را به طرف دیگر و یا حتی به شخص یا سازمان خاصی به بسپارد. مواردی از قبیل اعتیاد شدید به مواد مخدر و یا الکل و نیز فساد و فحشا و همچنین عدم تعادل روانی و اختلالات ناشی از آن، ضرب و شتم کودک و گاها وابستگی شدید عاطفی بین کودک با والدین خود از مواردی است که در صورت اثبات آن برای دادگاه می‌تواند از موارد سلب حق حضانت از شخصی باشد که این موارد از مسائل فنی و تخصصی حقوقی است و اثبات آن برای دادگاه معمولاً امری دشوار است. لذا در تمامی پرونده‌های حضانت حضور وکیل دعاوی خانواده که در پیگیری این امر دارای تجربه کافی باشد امری ضروری است. بنابر این پرونده حضانت را حتما به یک وکیل دعاوی خانوادگی یا اصطلاحا وکیل خانواده بسپارید.
